In het Noord-Franse Loos-en-Gohelle is er een groene haven gecreëerd midden in een industriezone. Het groene stadsproject is gebouwd op de ruïnes van de steenkoolindustrie en is ingebed in de hoogste mijnterril van Europa. Het oude mijnwerkersstadje geldt tot ver buiten de landsgrenzen als een geslaagd voorbeeld van ecologische, duurzame omschakeling. Het stadje heeft ongeveer 6.700 inwoners en ligt in de nabijheid van het museum Louvre Lens. Het stadsproject is vertrokken vanuit de culturele herovering van de eigen geschiedenis, om zo eindelijk die bladzijde te kunnen omslaan. De donkergroene burgemeester wilde aldus de inwoners hun gevoel van eigenwaarde teruggeven. Elke stap in het proces zet hij met zijn inwoners. Hij wil ze uit hun apathie halen en ze een rol laten spelen in de verandering. Wat Loos-en-Gohelle uniek maakt is de totaal-aanpak en de visie op lange termijn. De burgervader liet een vijftien kilometer lange groenstrook aanleggen, die de verschillende wijken van de stad met elkaar verbindt en waar inwoners kunnen wandelen en sporten zonder de diverse verkeersaders te moeten kruisen.  De kerk was de eerste in Frankrijk met zonnepanelen. Enkele leden van Groen Kuurne bezochten Loos-en-Gohelle. In Loos-en-Gohelle lijkt de toekomst in elk geval begonnen. Zo wordt de groene specht deze dagen naar verluidt steeds vaker in de buurt van het stadscentrum gesignaleerd …. Enten wij in Kuurne duurzame ontwikkeling op ons vlasverleden?